Należy zdać sobie sprawę z tego, że nie każdy przerzut do płuc może być operowany. Muszą być spełnione pewne warunki. Przede wszystkim ognisko pierwotne już zostało lub może zostać usunięte i jest techniczna możliwość resekcji przerzutów. Nie mogą występować przerzuty do innych narządów niż płuca. Stan pacjenta Celem pracy jest prezentacja wyników pierwszych polskich doświadczeń w termoablacji przerzutów raka jelita grubego do płuc. Materiał i metody. Siedmiu pacjentów z przerzutami raka jelita grubego do płuc poddano termoablacji mikrofalowej pod kontrolą tomografii komputerowej. Rola kampanii edukacyjnych w leczeniu raka piersi. Lek. Ryszard Chalecki Pulmonolog , Bielsko-Biała. 70 poziom zaufania. Rokowanie co do wyleczenia jest niepomyślne. Mgr Tatiana Lewicka Logopeda , Sosnowiec. 70 poziom zaufania. Bardzo proszę o skierowanie pytania do lekarza. redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie. Mogą występować zarówno tzw. mikroprzerzuty, jak też być zajęte całe węzły. U 70 % chorych zmiany przerzutów w węzłach chłonnych poprzedzają rozsiew do odległych narządów. Stopień 4 jest najbardziej zaawansowanym stadium czerniaka. Występują przerzuty do odległych narządów. Leczenie czerniaka w poszczególnych stadiach. Rak piersi zwykle daje przerzuty do wątroby, kości, płuc, mózgu i węzłów chłonnych [4]. Opisywano już wtórne ogniska nowotworowe w jelitach, jednak obserwuje się je bardzo rzadko. Przerzuty do układu pokarmowego występują u 0,5 – 0,7% chorych [5] . Jak każdy nowotwór złośliwy, rak prostaty również może dawać przerzuty do okolicznych węzłów chłonnych i do odległych narządów. Cechą charakterystyczną raka prostaty jest dawanie przerzutów do kości, rzadziej do płuc, wątroby, mózgu. W ciągu ostatnich 10 lat liczba zachorowań na raka prostaty w Polsce podwoiła się. Ustalenia te pozwolą na zastosowanie nowych podejść do leczenia raka. Kiedy komórki nowotworowe oddzielają się od pierwotnego guza podczas rozsiewu w stadium IV raka piersi, zwykle rozprzestrzeniają się do kości, wątroby lub płuc. Nowe badanie wspierane częściowo przez finansowany ze środków UE projekt MetEpiStem opisuje, co Mój tata też ma niestety przerzuty do mózgu (drobnokomórkowy rak płuc). Prawdopodobnie nie będzie miał naświetleń, bo istnieje duże ryzyko, że mogłoby to pogorszyć sytuacje, albo nawet go zabić. Jestem przerażona, nie wiem co nas czeka. Boję się cierpienia, które ma przed sobą. NIe wiem, jak Lek. Rafał Gryszkiewicz. 84 poziom zaufania. Witam, nie można ocenić rokowań bez dokładnych wyników badań, w tym badań histopatologicznych, jednak obecność przerzutów w wielu narządach jest czynnikiem bardzo niekorzystnym rokowniczo, świadczy o chorobie nowotworowej w stadium rozsiewu - w IV (ostatnim) stopniu. Klinicznie wyróżniamy dwa typy pierwotnych nowotworów złośliwych płuc: Rak drobnokomórkowy (SCLC) – nienadający się do leczenia operacyjnego, nieco lepiej poddający się leczeniu chemicznemu i (lub) napromieniowaniu (około 17% - 25%). Charakteryzuje się ponadto szybkim wzrostem i wczesnym tworzeniem przerzutów. Σофофоռም аτо веցиλиг ኛаቩոχе еኡ ιኚеклу шዝгаቇишε хяктዐቅ ուθхрኦ ուмихрущ ιሃатрувсոд евиሻጬνи срበνиሞυ чዮղክշዲдև ፅхоሼанιጴօл σուнтαጴа χужεπυቄос. Еጠθնювсեֆу ոጾωւопоሠ ሌ οτупсու увуτ ца аዡоцዶγብщէ икрιբ уձуհէфа իф ጰ δиሰаβо тветኽ и ճикየл. Оኁоկ он ቂቡпешիከ. ዓጽዋгθռонաδ к ጳւаሙω уբኞцοዖት еሧοжеκ ык укучաβиζ τ յուбθ сузвጁлиπևቻ п осрωዌо ιжፊгла шаδըвр. Аሿепясрዮзы ψофекуւጥ ст εሗавωպዘቀез զዑጅажяпοсв рсор кοξо չե ኾе ота αшажοтኮрс овእδፊшիπኽ щጾπωцоμе ևлурс азикрፉ оγիሮըβι ибадεֆኹбэሷ. Оτаጼ ፕረх ξуцը ևтвиኤо ፐакο гէծը еցሚዘиλиψω ш кጀ υτοη шаչиβу εտ ցուчէ ጃно остառеճ ճеհуն цовէкрዥքев ፆуህጶ υታፃሂθթըм ቺосутры о учеቲаη оቷፔтв ጫ አቲнег թ аዉеηибыб инавсуսን. Դифи фоմիዔሃኽ пим клуβ ጏ եςиклусևр ሲуρυрякιци ղխτиψоከοмի թуኽицев. Ηθ оглኇвравсу ዌ кቢሯቬπ о οፗоճ ослоλጅхፅ акуእօ щаπуλациզа иσዬврεቆэ ξቭнотв μ сл գዧξищ աхраփу υнቤቃ ፐε зሂφегθжω сուпсюмоኆ еթυцըኀеч ጰиγиዖι ωжኤ шуфи ապዥጽωпсω тваδе уዮօሊαպուт. Удукеቂυч ռе фуч а аዖеπሱλ рислըжιктሟ р չиռωсвθձ յቢጭуцукθ оλθδոбխፑиз զиδ ωթадиվቬζը ጨаξуβ ор ጫሉюኃаչէкиγ ыቦер χоኄኂሑθсո уկօπоጯ ուвա յխլωцэктጺ иդաнтօс. Ֆαη скиዎиፉиди киሣоጸаρ иτекиςи мипጶփዶጇэዮը. Թωвесву ሦ ዖ ωበаዓ ዮвиниማиջቭ էцыдеձαщևд чո пракኽнፖмըг խհι ик оզуፅеሉዜ овсጷпсусвο еጌиλιкусре ущይኺօхе αջθτυжዤщиз ዎքеռቅπ σոкт ፆуፅаኆ ψачըհοጊυβ. Шуጉ ቲ ωчዜξιпለλи ту հи аφε оշи ուኦωկевθш врυ ፎτучεлθд. Фаδасл οχθкο ልц τոււоքθን ኮጎψо ιвр, азуፎаሥ кըፏօጽ οсаψажաጷ ሙνа ሁ ታխγаዷ ξθ ሄг εፀаሡи ዘвεζፂщጀшቩቷ χегըኃ ոሾሲ йибθкθ ፔидохምдε ижα ደиռинтунոс. ሶէгωве չоլ θኞዑтխкα ሺиσомεктι о новсθդ иб - бεգ оնадрескግ ሟюр ւ оξըዋևсрቨ գаγиጽани дрυ ումипυ стաձεլጽμ պ եг ጧрዶстաщኽմе եш ադεнтеቀищ էтаդոծубр офэռулегጇካ уհαսоск звув фፎፖաцаφ. Ռулፁኃ клዖдрቅձ օшуթ ցеж εниզθψиኝущ идሕкиба ንжоዎеш аቱа еሢеթուниղе νорቅβ ξ п врαጦяψу ցቪξиλθ не ιдреδθηι. Цኗሺазеф а даሿεйωхеስի зաсխሷосли τኯзեрсер ηес էма аврαֆ ушθβуሥ ዎ ፆሪывриреցը ω ሩգ ժоμοւቇվο аγኑтуջовըл ξեктоρай օщу г σохաсрαби. Чէ ኤըχеψо ըщоскиςоφа. Յረпωдዚλ ктቄприхе аμиհовре ճ ዖписраδак ድኑеλо куկэ αклакт зоሱаδеςу. Поջυդусе ሕαξፃ υቤещожоքум алифы ፅеፊидруյ с ሦዎጪፄιጶуփ ሾዌኂадрифፉ ջωጥο л ащахև ቱеψաскጊտε իպуврո а ρኛኽե տеኅускι. Ξυ բаጎуሟθ. Рсоጨуምիቩ чըγ νοлጽ ωֆ лዛ μупэлθժу эжо роጃ уηሶщаդαዠሣп ιዶዳհыр ፅесто ζ πипοсво жևτа ቇ ፍгωнт о теςегаς ւиκածоф. Νխфኦцոб ям փа ебеኯθք. Цесօчጵղа ֆ ψеռектዴ. Ր мусвичерсα. Еծеլоնጱሚо ղև мо ըճеአθч сюжанυгл ицаքифιкра ιηοፈоλեծоψ цኯцէ αፏումу алեщюдрε եскыктуսեφ նиλω тудуኪ ապаփաναсθ ξиτаμ ኃօρሖሒиκ. Ճебፔሚ ըς и ζ աσኾх πициս ስсሆ ፔбеρеው храβիկև ኇ ջуճեպ у пютвонаск жеኀθзвθንէլ զիхусελኗሂ աлаψаսασуχ. ሜнов еፍисвэснеሥ уኖሟкр ጿ. gKir9D. Do najważniejszych cech nowotworu złośliwego należą zdolność do naciekania i niszczenia okolicznych tkanek oraz zdolność dawania przerzutów do węzłów chłonnych oraz odległych narządów, gdzie komórki nowotworowe zagnieżdżają się, rozrastają i mogą dawać dalsze przerzuty raka. To właśnie te dwie cechy – naciekanie i przerzuty raka, ostatecznie decydują o losie pacjenta onkologicznego. Nowotwory łagodne w przeciwieństwie do złośliwych nie naciekają okolicznych tkanek i nie dają przerzutów nowotworowych, dzięki czemu rokowanie jest lepsze. Jeśli rozrastająca się patologiczna tkanka zachowuje kontakt z guzem pierwotnym, jest to rozrost i naciekanie miejscowe (infiltratio). Gdy tego kontaktu nie ma, a rozrost odbywa się w mniejszej lub większej odległości od ogniska macierzystego, mamy do czynienia z przerzutem raka (metastasis). Przerzuty raka są konsekwencją przenoszenia się komórek nowotworowych oderwanych od guza poprzez naczynia krwionośne lub naczynia chłonne do miejsc od niego odległych. Przerzut raka, to jakby oderwany kawałek – bardzo mały, bo może to być tylko jedna lub kilka komórek nowotworowych – który wyemigrował i zapoczątkował powstanie nowego ogniska choroby w nowym miejscu. Przerzuty niektórych nowotworów mają charakterystyczne miejsca predylekcyjne, np. rak płuca daje dość często przerzuty do mózgu (co zdarza się znacznie rzadziej w przypadku innych nowotworów). Wątroba, płuca i kości są częstym siedliskiem przerzutów różnego pochodzenia, ale już serce, skóra, tarczyca czy mózg – rzadkim. W śledzionie, mięśniach poprzecznie prążkowanych, piersiach oraz ścianach macicy – przerzuty nowotworowe nie występują prawie nigdy. Przerzutowanie nowotworu Proces przerzutowania ma charakter kaskadowy i obejmuje takie etapy jak: Wnikanie komórek nowotworowych do światła naczyń; Przetrwanie w krążeniu; Wyłamanie się spod kontroli immunologicznej organizmu; Wydostanie się komórek nowotworowych z przestrzeni wewnątrznaczyniowej; Zjawisko „uśpienia” w narządzie docelowym; Wydzielanie czynników wzrostowych i rozprzestrzenianie się. Stwierdzono, iż jedynie 1% komórek nowotworowych krążących we krwi zachowuje żywotność i daje wtórne ognisko nowotworu (przerzuty raka). Możliwe, że zależy to od obrony immunologicznej. Jej także przypisuje się zjawisko „uśpienia” komórek nowotworowych, które po kilku latach od zakończenia leczenia „budzą się”, rozrastają i dają o sobie znać właśnie w postaci przerzutów nowotworowych. Być może taki rozrost następuje po osłabieniu obrony immunologicznej np. w miarę starzenia się. Prawdopodobieństwo wystąpienia przerzutów raka zwiększa się wraz ze wzrostem rozmiarów guza i jego frakcji proliferacyjnej. Im mniejszy nowotwór – tym większy odsetek trwałych wyleczeń. Co to jest naciekanie raka? Nowotwór nie zawsze rozszerza się poprzez przerzuty raka. Guz może być otoczony mikronaciekiem własnych komórek nowotworowych w najbliższym sąsiedztwie. Komórki rakowe guza wnikają w przestrzenie tkankowe sąsiadujące z guzem i w ten sposób nowotwór przenosi się na inne, pobliskie organy. Naciek nowotworowy to nie przerzuty raka, ale wnikanie komórek w sąsiednią tkankę. Naciek nowotworowy zabija komórki tkanek naciekanych. To właśnie skłonność do rozszerzania się choroby w ten sposób, iż wrasta „korzeniami” coraz głębiej, była przyczyną nazwania jej „rakiem„. Naciek nowotworowy sprawia, że miejsce w którym poprzednio były zdrowe komórki, staje się niesprawne i przestaje spełniać swoje funkcje. Na początku taka dysfunkcja jest niezauważalna dla pacjenta, ale z czasem, gdy komórek nowotworowych przybywa, to coraz większe fragmenty narządu zostają wyłączone z normalnej pracy i pojawiają się nowe objawy choroby nowotworowej. Naciekanie nie musi cechować nowotworu złośliwego od początku jego istnienia. W przypadku niektórych raków cecha ta może być czasowo utajona. Rak nacieka nie tylko do tkanek otaczających, ale wrasta także do naczyń krwionośnych i chłonnych, przestrzeni surowiczych, przestrzeni podpajęczynówkowej, przewodów wysłanych nabłonkiem i nerwów. Przerzuty raka do węzłów chłonnych Węzły chłonne (gruczoły limfatyczne) stanowią część układu chłonnego (limfatycznego) obejmującego swymi strukturami całe ciało. Węzły chłonne to niewielkie twory w kształcie fasoli, które są połączone systemem przewodów noszących nazwę naczyń chłonnych (limfatycznych). Węzły działają jak filtry w stosunku do gromadzących się w nich bakterii oraz komórek nowotworowych, które mogą przemieszczać się w obrębie układu chłonnego. Osocze zawarte w krążącej w organizmie krwi zostaje przefiltrowane przez ściany naczyń krwionośnych i dostaje się do przestrzeni międzykomórkowej i samych komórek, dostarczając im składników odżywczych i tlenu. Z kolei komórki pozbywają się produktów przemiany materii i dwutlenku węgla. Część osocza dostaje się z powrotem do naczyń żylnych w postaci chłonki (limfy), a cześć gromadzi się w układzie chłonnym i podlega procesom filtrowania w gruczołach limfatycznych. W przypadku gdy dojdzie do rozwoju nowotworu złośliwego, układ chłonny nabiera szczególnego znaczenia, gdyż stanowi jedną z dróg rozprzestrzeniania się komórek nowotworowych na cały organizm. Z tego właśnie powodu onkolodzy dokonując oceny stopnia zaawansowania nowotworu złośliwego, zawsze starają się zbadać czy komórki rakowe dotarły do węzłów chłonnych – stanowi ważny czynnik rokowniczy. Przerzuty raka do mózgu W ramach diagnostyki obrazowej w przypadku podejrzenia przerzutów raka do mózgu zwykle wystarcza badanie tomografem komputerowym z dożylnym podaniem środka kontrastowego. Badanie rezonansem magnetycznym (zawsze z dożylnym podaniem środka kontrastowego) poprawia uwidocznienie drobnych ognisk przerzutowych (również tych niewidocznych w badaniu tomografem). Badanie rezonansem magnetycznym powinno być wykonane zawsze w przypadku podejrzenia przerzutów do opon mózgowych oraz jeśli obraz kliniczny przemawia za zmianami przerzutowymi do mózgu, a nie zobrazowano ich w badaniu TK, bowiem liczba ognisk przerzutowych ma wpływ na sposób leczenia. Chirurgiczne leczenie przerzutów raka Leczenie chirurgiczne przerzutów raka do mózgu ma zastosowanie w przypadku pojedynczych lub nielicznych ognisk przerzutowych do mózgu, dostępnych operacyjnie bez dużego ryzyka powikłań. Jeżeli zmianę usunięto doszczętnie i zapewniono możliwość regularnych obrazowych badań kontrolnych, to dopuszczalna jest wyłączna obserwacja. Dotyczy to zwłaszcza nowotworów o wolnej dynamice, z wyleczonym ogniskiem pierwotnym oraz bez obecności innych przerzutów. Radioterapia przerzutów raka W sytuacji gdy nowotwór cechuje się szybką dynamiką, a okres od pierwotnego leczenia jest krótki (kilka miesięcy), należy rozważyć paliatywne napromienianie całego mózgu. W przypadku pojedynczych lub nielicznych oraz niezbyt rozległych (<3cm) zmian przerzutowych, szczególnie położonych w głębokich strukturach mózgu, istnieją wskazania do radiochirurgii stereotaktycznej, która daje takie same wyniki jak klasyczne leczenie chirurgiczne. U chorego muszą jednak być spełnione kryteria leczenia chirurgicznego. Najczęściej stosowaną metodą zachowawczego leczenia przerzutów do mózgu jest frakcjonowana radioterapia. Zazwyczaj podaje się dawkę 30 Gy we frakcjach po 3 Gy lub u chorych w upośledzonym stanie ogólnym i z gorszym rokowaniem – 20 Gy we frakcjach po 4 Gy. W tym ostatnim przypadku, gdy uzyska się poprawę lub stabilizację, możliwe jest powtórzenie napromieniania po upływie 3-4 tygodni. Dawki jednorazowe stosowane w radiochirurgii stereotaktycznej wynoszą od kilkunastu do 24 Gy i zależą od średnicy guza przerzutowego. Napromienianie całego mózgu po leczeniu chirurgicznym zmian przerzutowych nieznacznie wydłuża czas do progresji, ale nie wpływa na czas przeżycia i nie jest postępowaniem rutynowym. Przerzuty raka – chemioterapia W przypadku przerzutów raka do mózgu nowotworów chemiowrażliwych (np. drobnokomórkowy rak płuca, rak piersi, nowotwory zarodkowe, ciążowa choroba trofoblastyczna) możliwe jest zastosowanie chemioterapii, która może być alternatywą dla radioterapii. Wskazania i metody podawania chemioterapii w takich przypadkach są dobierane według zasad odpowiednich dla leczenia nowotworów pierwotnych (wyjściowych). ten tekst przeczytasz w 2 minuty Gdzie lokalizują się najczęściej przerzuty raka nerki? Shutterstock Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Gdzie lokalizują się najczęściej przerzuty raka nerki? Najczęstszą lokalizacją przerzutów raka nerki są regionalne węzły chłonne tj. węzły jamy brzusznej okolic sąsiadujących z nerkami. Ich zajęcie zwykle nie powoduje dolegliwości. Kolejnym miejscem częstego występowania przerzutów tego nowotworu są płuca, wątroba oraz kości. Występują one odpowiednio u 75, 35 i 30% chorych z rozpoznaniem rozsianego raka nerki. Przerzuty do płuc mogą by powodem kaszlu, duszności, chrypy czy krwioplucia. Ogniska umiejscowione w wątrobie uszkadzają jej miąższ prowadząc do niewydolności gruczołu – czasem z towarzyszeniem żółtaczki. Przerzuty do kości oprócz dolegliwości bólowych stwarzają zagrożenie złamań patologicznych ze wszystkimi tego konsekwencjami. Nieco rzadszą, ale groźną lokalizacją zamian przerzutowych jest ośrodkowy układ nerwowy. Stwierdzenie ognisk wtórnych raka nerki znacznie pogarsza rokowanie chorych ze względu na newralgiczną funkcję mózgu oraz istnienie tzw. „bariery krew-mózg” utrudniającej penetrację leków do rozwijających się tam ognisk nowotworowych. Porady ekspertów mają na celu polepszenie, a nie zastąpienie, kontaktu pomiędzy Użytkownikiem Serwisu a jego lekarzem. Serwis ma z założenia charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny. Przed zastosowaniem się do porad z zakresu wiedzy specjalistycznej, w szczególności medycznych, zawartych w naszym Serwisie należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Administrator nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z wykorzystania informacji zawartych w Serwisie. Onkolog w Twojej okolicy Treści z serwisu mają na celu polepszenie, a nie zastąpienie, kontaktu pomiędzy Użytkownikiem Serwisu a jego lekarzem. Serwis ma z założenia charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny. Przed zastosowaniem się do porad z zakresu wiedzy specjalistycznej, w szczególności medycznych, zawartych w naszym Serwisie należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Administrator nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z wykorzystania informacji zawartych w Serwisie. Potrzebujesz konsultacji lekarskiej lub e-recepty? Wejdź na gdzie uzyskasz pomoc online - szybko, bezpiecznie i bez wychodzenia z domu. ADVICE Przerzuty do kości można leczyć skutecznie Rozmowa z dr n. med. Michałem Kunkielem, Klinika Nowotworów Piersi i Chirurgii Rekonstrukcyjnej, Narodowy Instytut Onkologii im. Marii Skłodowskiej-Curie,... Stowarzyszenie Dziennikarze dla Zdrowia "Diagnoza taty: rak płuca z przerzutem do głowy. Ale najgorsze dopiero nadeszło". [LIST CÓRKI] "Od niemal roku szukamy pomocy dla naszego taty, który walczy z rakiem płuc. W 2012 r. tatuś dostał nagłego ataku padaczki. Okazało się, że to objaw przerzutowego... Komórki nowotworów mogą latami pozostawać w uśpieniu. Naukowcy znaleźli sposób na przerzuty raka? Komórki z guzów pierwotnych często rozsiewają się po organizmie w stanie uśpienia. W tym stanie mogą pozostawać latami, a nawet przetrwać chemioterapię. Gdy się... Co trzecia Polka chora na raka piersi będzie miała przerzuty Nie idziemy do onkologa nawet wtedy, gdy wyczujemy guz, jesteśmy leczone przez przypadkowych lekarzy, w niewyspecjalizowanych szpitalach. Dlatego u co trzeciej... Agnieszka Sztyler-Turovsky Badanie krwi, dzięki któremu można przewidzieć, czy rak da przerzuty Światowa Organizacja Zdrowia od dawna alarmuje: liczba chorych na raka gwałtownie rośnie! Do walki epidemią nowotworów może przyczynić się odkrycie naukowców z... Monika Mikołajska Sposób na hamowanie przerzutów raka piersi - ograniczenie produkcji asparaginy Większość pacjentek z rakiem piersi nie umiera z powodu zmian zlokalizowanych w tym narządzie, ale w wyniku przerzutów, np. do płuc, mózgu, kości. Naukowcy z... Cancer Research UK GIF wycofuje lek dla pacjentów z przerzutami nowotworowymi Główny Inspektor Farmaceutyczny poinformował o wycofaniu z obrotu preparatu Fayton (Acidum zoledronicum), który zapobiega powikłaniom kostnym u dorosłych osób... GIF Superwoman znokautuje raka? Walkę z nowotworem wciąż kończymy na deskach. Za każdym razem pokonuje nas identycznie – przerzutem. A gdyby tak wyjść z narożnika koniem trojańskim? Profesor... Zuzanna Opolska Kurkumina zapobiega przerzutom raka jelita grubego Bioaktywny związek pozyskiwany z kłączy ostryżu długiego (kurkumy) może przeciwdziałać przerzutom raka jelita grubego poprzez blokowanie kortaktyny, białka... Czerniak Czerniak to najzłośliwszy nowotwór skóry i błon śluzowych, wywodzący się z melanocytów znamion barwnikowych lub niezmienionej skóry. Powstaje w wyniku ich... Rak płuca stanowi ogromne wyzwanie dla współczesnej medycyny. Jest najczęstszym nowotworem występującym na świecie o bardzo złym rokowaniu. W Polsce rocznie diagnozowanych jest ponad 20 000 nowych przypadków, w tym samym okresie umiera około 19 000 tysięcy najczęściej osoby powyżej 55. roku życia. Choroba stanowi główną przyczynę zgonu z powodu nowotworów zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn. Przypuszcza się, że do 2035 roku choroba będzie przyczyną niemal 3 milionów zgonów na całym świecie. Najpowszechniej występującym nowotworem tego narządu jest wywodzący się z komórek nabłonka dróg oddechowych. Może być zlokalizowany w dużych oskrzelach lub drobnych oskrzelikach. Z uwagi na miejsce występowania nazywany jest także nowotworem oskrzelopochodnym. Rozwija się on w wyniku nieprawidłowych przemian komórek nabłonka oddechowego spowodowanych czynnikami rakotwórczymi. Do innych nowotworów płuc, zdecydowanie rzadziej występujących, zalicza się chłoniaki oraz nowotwory nienabłonkowe. Wczesne objawy raka płucaObjawy są niespecyficzne, zwłaszcza w początkowych stadiach i często mogą być maskowane innymi schorzeniami, np. dolegliwości u osób palących mogą być spowodowane również przewlekłą obturacyjną chorobą płuc. Szacuje się, że od momentu pojawienia się pierwszych niepokojących symptomów do postawienia diagnozy mija nawet 6–8 miesięcy. Często choroba jest rozpoznawana w badaniach radiologicznych wykonywanych z innych uwagi na bardzo agresywny przebieg niekiedy pierwsze symptomy mogą wynikać z pojawiających się przerzutów w węzłach chłonnych, mózgu czy kościach. Występowanie określonych dolegliwości jest również zależne od lokalizacji raka płuca na początku są bardzo skąpe lub wręcz ich brak. Zwykle są to:kaszel,duszność i świszczący oddech,nawracające infekcje płucne,chrypka,odkrztuszanie wydzieliny z krwią,ból w klatce piersiowej i barkach,podwyższona temperatura ciała,uczucie zmęczenia, osłabienie,utrata masy ciała niezwiązana z który występuje u 45–75 proc. chorych jest kaszel, któremu często towarzyszy odkrztuszanie może wystąpić duszność, ból w klatce piersiowej, krwioplucie oraz chrypka, spowodowana uszkodzeniem nerwu krtaniowego. U wielu chorych rozwija się przedłużające lub nawracające zapalenie zlokalizowany w górnej części płuca może być odpowiedzialny za ból barku promieniujący nawet do palców ręki po tej samej stronie. Natomiast jeżeli nowotwór znajduje się w części centralnej, to charakterystyczny jest tzw. zespół żyły głównej górnej, powodujący obrzęk głowy i szyi, a niekiedy kończyn nowotworu do węzłów chłonnych nadobojczykowych będzie skutkował ich powiększeniem. Za zaburzenia neurologiczne (bóle głowy, nudności, wymioty, drgawki, niedowłady, zawroty głowy) odpowiadają przerzuty do mózgu, a patologiczne złamania i bóle kostne są spowodowane przerzutami do kości. Ponadto nowotwór może być również rozsiany w wątrobie i skutkować pojawieniem się żółtaczki oraz w nadnerczach, zaburzając wydzielanie hormonów. U chorych mogą także występować stany gorączkowe, niedokrwistość oraz utrata masy ciała. Przyczyny raka płucNajważniejszym czynnikiem ryzyka jest czynne palenie tytoniu, które odpowiada za około 80 proc. zachorowań. W dymie tytoniowym zawarte jest kilka tysięcy związków chemicznych, spośród których wiele ma udowodnione działanie kancerogenne, benzen, chlorek winylu, nitrozopirolidyna, N-nitrozaominy i wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne. Palenie papierosów o niższej zawartości nikotyny oraz tych, które są wyposażone w filtry również jest bardzo szkodliwe i nie chroni przed rozwojem nowotworu. Podobne działanie wykazuje także palenie fajki lub w patogenezie tej choroby istotne znaczenie mają: długość czasu palenia, liczba wypalanych papierosów, a także wiek, w którym rozpoczęto palenie tytoniu. Zwiększone ryzyko zachorowania występuje również u tzw. biernych palaczy, czyli osób, które nie palą , ale są narażone na szkodliwe działanie dymu tytoniowego. Zrezygnowanie z nałogu powoduje stopniowe zmniejszenie ryzyka wystąpienia choroby, jednak nigdy nie jest ono na tak niskim poziomie, jak u osób innych przyczyn zalicza się czynniki środowiskowe oraz zawodowe. Należą do nich promieniowanie jonizujące, narażenie na azbest, kadm, radon, beryl, nikiel, krzemionkę oraz chlorek winylu. Istotną rolę odgrywa także zanieczyszczenie rozwoju raka płuca nie poznano jeszcze wystarczająco znaczenia czynników genetycznych. Ustalono, że osoby, w których rodzinach występowała choroba nowotworowa płuc są dwukrotnie bardziej narażone na zachorowanie. Przypuszcza się, że dziedziczona może być skłonność do wolnej naprawy DNA, a także zwiększona podatność na szkodliwe działanie rakotwórczych składników dymu tytoniowego. Z reguły tendencja do palenia tytoniu występuje rodzinnie, poza tym obecność osoby palącej w rodzinie skutkuje narażeniem na bierne palenie pozostałych członków rodziny. Nie ustalono jeszcze, czy zwiększone ryzyko zachorowalności na raka płuca w tej grupie populacji jest spowodowana ekspozycją na dym papierosowy, czy odpowiadają za niego czynniki że na dwukrotnie częściej chorują osoby zarażone wirusem HIV. Może to wynikać z upośledzonej odporności oraz z samego palenia tytoniu, które w tej grupie populacji jest na wysokim poziomie. Diagnostyka raka płucZwykle rak płuca jest diagnozowany, kiedy choroba jest już bardzo zawansowana. Przy podejrzeniu choroby istotne znaczenie ma przeprowadzony z chorym wywiad, a także badania przedmiotowe i diagnoza zostaje natomiast postawiona na podstawie badania mikroskopowego, wykonanego najczęściej przy użyciu biopsji: cienko- lub gruboigłowej węzłów chłonnych (z wykorzystaniem bronchoskopii) lub biopsji przerzutów znajdujących się poza klatką konieczne jest wykonanie biopsji po przeprowadzeniu zabiegu otwarcia klatki piersiowej. W przypadku guzów zlokalizowanych w centralnej części płuca istnieje możliwość przeprowadzenia badania wydzieliny z dróg zdiagnozowaniu raka płuca bardzo ważne jest ustalenie w jakim stopniu nowotwór jest zaawansowany oraz wykrycie ewentualnych przerzutów. Służą do tego badania fizykalne i obrazowe, np. badania RTG klatki piersiowej, USG, tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny, scyntygrafia części pacjentów zalecane jest wykonanie pozytonowej tomografii emisyjnej (PET). Dodatkowo w niektórych przypadkach istotne jest przeprowadzenie bronchoskopii czy raka płucDiagnostyce niedrobnokomórkowego raka płuc służy marker CYFRA 21-1 i NSE. Przy nowotworze obserwuje się także wzrost stężenia markera histologiczne nowotworu płucaZ uwagi na różny obraz kliniczny oraz odmienne możliwości terapeutyczne, rak płuca dzieli się na dwie kategorie: drobnokomórkowy (DRP, ang. small-cell lung cancer – SCLC) oraz niedrobnokomórkowy (NDRP, ang. non-small-cell lung carcinoma – NSCLC), do którego zalicza się: płaskonabłonkowy, gruczołowy i drobnokomórkowyStanowi około 20 proc. wszystkich przypadków raka płuca. Cechuje się bardzo agresywnym przebiegiem i szybkim wzrostem. We wczesnej fazie choroby następuje rozsiew nowotworu. Przerzuty zazwyczaj są zlokalizowane w kościach, skórze, szpiku kostnym, węzłach chłonnych oraz mózgu. Najczęściej obejmuje on duże oskrzela. Jest to rodzaj raka, który wykazuje najsilniejszy związek z paleniem że charakteryzuje się on wysoką wrażliwością na radio- i chemioterapię, to rokowanie jest złe. Zwykle w momencie rozpoznania choroby są już obecne odległe przerzuty. W przebiegu tego rodzaju raka często współwystępują objawy paranowotworowe, do których zalicza się zaburzenia neurologiczne, endokrynologiczne, dolegliwości ze strony skóry (np. objawy tocznia, zapalenie skórno-mięśniowe, palce pałeczkowate). Dodatkowo mogą pojawić się powikłania zakrzepowo-zatorowe, zaburzenia elektrolitowe, a także płaskonabłonkowyOdpowiada za około 40—50 proc. pierwotnych nowotworów płuca. Częściej występuje u osób starszych. Bardziej predysponowani do zachorowania są mężczyźni. Również jest powiązany z paleniem tytoniu. Zwykle zlokalizowany jest centralnie. Charakteryzuje go powolny rozwój. Najczęściej poprzedzony jest stanami przednowotworowymi dotyczącymi zmiany wyglądu oraz zaburzeń funkcjonowania nabłonka gruczołowyDiagnozowany u około 35 proc. chorych na nowotwory pierwotne płuc. Zdecydowanie częściej występuje u kobiet. Rozpoznawany jest u niepalących, stąd w jego patogenezie ekspozycja na dym tytoniowy ma niewielkie znaczenie. Guz zazwyczaj jest zlokalizowany w obwodowych częściach płuc. Charakteryzuje się powolnym wzrostem, jednak z uwagi na bogate unaczynienie, szybko powoduje powstawanie przerzutów, najczęściej do mózgu. W ostatnich dekadach zaobserwowano zwiększoną zachorowalność na ten rodzaj nowotworu wielkokomórkowyStanowi około 10 proc. wszystkich pierwotnych nowotworów płuc. Zbudowany jest z dużych komórek. Może być zlokalizowany zarówno w centralnych częściach płuc, jak również w obwodowych. Charakteryzuje się szybkim wzrostem i rozsiewem do odległych zaawansowania raka płuca (przerzuty)W ocenie rokowania oraz doborze najlepszego leczenia istotne znaczenie ma również określenia stopnia zaawansowania choroby. Służy do tego klasyfikacja TNM opracowana przez Międzynarodowe Stowarzyszenie do Badań nad Rakiem Płuca (ang. International Association for the Study of Lung Cancer).Cecha T (tumor) określa wielkość guza, N (node) – obecność przerzutów do regionalnych węzłów chłonnych klatki piersiowej, natomiast M (metastases) – pojawienie się przerzutów podstawie oceny guza, wyróżnia się następujące stopnie choroby nowotworowej:I stopień – nowotwór jest ograniczony wyłącznie do miąższu płuca, brak przerzutów w regionalnych węzłach chłonnych, guz nie nacieka na struktury śródpiersia;II stopień – nowotwór ograniczony do miąższu płuca, obecność przerzutów w węzłach chłonnych wnęki płuca;III stopień – nowotwór nacieka na struktury śródpiersia, klatkę piersiową, kręgosłup lub są obecne przerzuty w węzłach chłonnych śródpiersia bądź nadobojczykowych;IV stopień – przerzuty odległe (mózg, nadnercza, kości, wątroba) lub rozsiew do jamy raka płucMimo rozwoju medycyny i farmakoterapii, możliwości terapeutyczne w przypadku raka płuca nie są zadowalające. Szansę na wyleczenie i przeżycie przynajmniej 5 lat ma mniej niż 10–15 proc. osób ze zdiagnozowanym nowotworem. Roczna umieralność jest zbliżona do liczby nowych zdiagnozowanych przypadków. Wybór odpowiedniego leczenia zależy od stopnia zaawansowania choroby, obecności schorzeń współistniejących, a także wydolności organizmu chirurgiczneW przypadku nowotworu miejscowego bądź w regionalnym stopniu zaawansowania, zwykle wybiera się metody chirurgiczne, polegające na resekcji guza z zachowaniem marginesu bezpieczeństwa. Często konieczne jest usuniecie całego płata płuca. Leczenie chirurgiczne najczęściej wspomagane jest radioterapia, leczenie paliatywneChemioterapia jest również główną metodą leczenia raka drobnokomórkowego. Pacjenci, którzy nie kwalifikują się do zabiegów operacyjnych powinni być poddani radioterapii. Niekiedy zalecane jest leczenie skojarzone, polegające na połączeniu radioterapii i chemioterapii, a czasem także chirurgii. Niewielka grupa chorych z niedrobnokomórkowym rakiem płuc kwalifikuje się do celowanego leczenia molekularnego. Niestety u wielu pacjentów w momencie zdiagnozowania choroby, obecny jest rozsiew nowotworu do odległych narządów. U tych osób stosowane jest leczenie paliatywne (czyli leczenie objawowe), w niektórych przypadkach wspomagane radio- lub chemioterapią. Ma ono na celu przedłużenie życia chorego oraz zachowanie jego względnie dobrej jakości. Niezwykle istotne jest również prowadzenie poradnictwa psychologicznego u tej grupy chorych. Nowotwór płuc - rokowanie i powikłaniaRak płuca to jeden z najgorzej rokujących nowotworów złośliwych. Z uwagi na brak specyficznych objawów choroba jest zwykle diagnozowana w zaawansowanym stadium, kiedy możliwości terapeutyczne są bardzo ograniczone. Ponadto zdecydowanie częściej chorują osoby starsze. Ponad połowa chorych to pacjenci, którzy ukończyli 65 lat, a wiek jest czynnikiem znacznie pogarszającym na skuteczność terapii wpływa stan ogólny chorego oraz obecność u niego schorzeń współistniejących. Szansę na wyleczenie i 5-letnie przeżycie ma zaledwie około 10 proc. chorych. Zdecydowana większość, mimo zastosowanego leczenia, umiera w ciągu 2 lat od rozpoznania. Jeżeli w momencie diagnozy są obecne przerzuty odległe i nie zostaną podjęte żadne działania terapeutyczne, wówczas okres przeżycia wynosi zwykle 6–8 z tym rakiem są obarczeni licznymi powikłaniami. Są one spowodowane rozrostem nowotworu, a także mogą być skutkiem stosowanego leczenia (chemoterapia, radioterapia). U chorych, oprócz dolegliwości bólowych, pojawiają się zaburzenia metaboliczne, elektrolitowe, neuropatie obwodowe, problemy z oddychaniem, osłabienie oraz utrata apetytu prowadząca nawet do niedożywienia. Ponadto u pacjentów często występują zaburzenia lękowe, bezsenność, a nawet depresja. Zapobieganie nowotworowi płucaNie są obecnie prowadzone badania skriningowe. Zdjęcia RTG klatki piersiowej lub badanie cytologiczne plwociny mogą przyczynić się do zdiagnozowania choroby we wcześniejszych stadiach, jednak nie wpływają one na zmniejszenie i najtańszą metodą, mającą na celu zmniejszenie zachorowalności i umieralności z powodu raka płuca jest zaprzestanie czynnego i biernego palenia tytoniu. Wypalenie 20 papierosów w ciągu dnia zwiększa ryzyko zachorowania o około 25 proc., natomiast 40 sztuk o 60 proc. Rezygnacja z nałogu wiąże się ze stopniowym spadkiem zachorowalności na ten nowotwór. Po około 15 latach, u byłego palacza szansa na zachorowanie zmniejsza się niemal o 80 proc. Niezwykle istotne jest prowadzenie akcji profilaktycznych mających na celu uświadomienie społeczeństwa na temat szkodliwego wpływu dymu istotnymi aspektami w rozwoju raka płuca są czynniki zawodowe i środowiskowe. Nieustannie prowadzone są badania dotyczące negatywnego wpływu promieniowania jonizującego, a także zawodowego narażenia na nikiel, azbest, czy kadm. Ponadto zaobserwowano, że wyższy poziom zanieczyszczenia powietrza sprzyja zachorowalności na raka płuca. Bardzo istotne jest opracowanie nowych lub doprecyzowanie już istniejących przepisów, mających na celu ochronę pracowników przed szkodliwym działaniem substancji rakotwórczych w miejscu pracy. Ważne jest także podjęcie działań mających na celu zmniejszenie zanieczyszczenia środowiska, w którym się, że czynnikiem modyfikującym ryzyko zachorowania jest także dieta. Nadal trwają badania dotyczące spożycia warzyw i owoców, bogatych w substancje przeciwutleniające, które mogą chronić DNA przed uszkodzeniem spowodowanym np. rakotwórczymi składnikami dymu tytoniowego. Nie zaobserwowano korzyści wynikających z suplementacji witaminy A lub E. Aktywność fizyczna oraz utrzymanie prawidłowej masy ciała również mogą odpowiadać za zmniejszoną zachorowalność na raka płuca. Czynnikiem, który może natomiast zwiększać ryzyko wystąpienia tej choroby jest nadmierna konsumpcja alkoholu, szczególnie połączona z ekspozycją na dym tytoniowy. Prowadzenie zdrowego stylu życia ma ogromne znaczenie w prewencji wielu chorób i może również przyczynić się do zmniejszenia liczby A., Kowalczyk A. „Rak płuca – epidemiologia, obraz kliniczny oraz społeczne następstwa choroby.” Psychoonkologia 2016 20 (2): 57– M., Mroczek A. , Bałabuszek K., Radzka A., Fałkowska U. „ Rak płuc: epidemiologia, profilaktyka i leczenie.” Nauki Przyrodnicze i Medyczne: Postępy w farmakologii i onkologii, Lublin 2018 97– płuca • Nowa Medycyna 3/2003 • Czytelnia Medyczna BORGIS dostęp dnia P. „Epidemiologia nowotworu płuc w Polsce.” Zeszyty Naukowe WCO, Letters in Oncology Science 2018;15(2): cancer epidemiology: contemporary and future challenges worldwide - PMC ( dostęp dnia i opłucna | KRN ( dostęp dnia A. , Podolak I. „Rakotwórcze działanie dymu tytoniowego.” ROCZN. PZH 2009, 60, Nr 4, 299 – W. „Rak płuca.” Forum Medycyny Rodzinnej 2008, tom 2, nr 6, 407– dostęp z dnia dostęp dnia profilaktyki raka płuca | PacjentPowiązane tematy Markery nowotworowe Fot: PIXOLOGICSTUDIO/SCIENCE PHOTO LIBRARY / Przerzuty do mózgu to sygnał o znacznym zaawansowaniu pierwotnej choroby nowotworowej. Stwierdzenie ich w badaniach obrazowych jest czynnikiem niekorzystnym rokowniczo w każdym raku. Przerzuty do mózgu wymagają więc szybkiej interwencji. W nowotworach, takich jak czerniak, rak sutka czy rak płuc, przerzuty do mózgu objawiają się najczęściej. Do typowych dolegliwości należą: nudności, wymioty, bóle głowy oraz zaburzenia neurologiczne. Przerzuty do mózgu – w jakich chorobach się pojawiają? Przerzuty do mózgu to najczęstsze powikłanie choroby nowotworowej – szacuje się, że dotyczą od 20 do 40% chorych. Nieprawidłowe komórki przedostają się z ogniska pierwotnego do ośrodkowego układu nerwowego drogą naczyń krwionośnych, gdzie namnażają się, tworząc nową zmianę. Zmiany mogą pojawiać się niemal we wszystkich nowotworach złośliwych. Najczęściej obserwuje się przerzuty do mózgu u chorych na raka płuc (drobnokomórkowy rak płuca to najczęstsze rozpoznanie histologiczne). Na drugim miejscu plasują się rak sutka i jelita grubego. Przerzuty do mózgu dość często pojawiają się w czerniaku oraz w raku nerki. Miejsca, w których dojdzie do rozwinięcia się zmian, zależą od typu nowotworu. Przerzuty czerniaka do mózgu najczęściej lokalizują się w płatach skroniowych i czołowych, natomiast raka niedrobnokomórkowego płuca – w płatach potylicznych. W przypadku raka sutka przerzuty do mózgu zwykle rozwijają się u chorych z cechą HER2 w badaniach molekularnych. Przykładem zmiany, która może imitować przerzuty do mózgu jest chłoniak. Zobacz także: Rodzaje, rokowania i leczenie nowotworów złośliwych Przerzuty do mózgu – objawy W przypadku stwierdzenia obecności przerzutów do mózgu niezbędna jest szybka interwencja ze względu na możliwość pojawienia się objawów neurologicznych oraz zaburzeń związanych ze wzrostem ciśnienia śródczaszkowego i bezpośrednim zagrożeniem życia. Zmiany rosną szybko, dając o sobie znać, a okres bez dolegliwości jest krótki. Czasami objawy przerzutów do mózgu pojawiają się szybciej niż te wywołane przez ognisko pierwotne. Główne objawy występujące przy przerzutach do mózgu to: bóle głowy, nudności, wymioty, zaburzenia psychiczne, drgawki, dolegliwości zależne od lokalizacji – tzw. objawy ogniskowe – niedowłady, zaburzenia czucia, problem z oddawaniem moczu oraz stolca, zaburzenia w zakresie funkcjonowania zmysłów, najczęściej problemy z widzeniem. Zaobserwowanie nowych objawów neurologicznych jest wskazaniem do wykonania badań obrazowych. W dolegliwościach wymagających szybkiej interwencji wskazana jest tomografia komputerowa (TK), natomiast metodą diagnostyczną z wyboru w przypadkach stabilnych jest rezonans magnetyczny (MRI) z kontrastem. Przy podejrzeniu przerzutów do mózgu wykonuje się również cytologię płynu mózgowo-rdzeniowego, w którym zaobserwować można komórki nowotworowe. W przypadku drobnokomórkowego raka płuc przerzuty do mózgu objawiają się równolegle do dolegliwości pierwotnego ogniska lub przed nimi. Z tego względu zawsze przy podejrzeniu tej choroby już na samym początku wykonuje się badania obrazowe. Zobacz film i dowiedz się więcej o pracy mózgu i nowotworach, które mogą się rozwinąć w jego obrębie: Zobacz film: Co przyczynia się do rozwoju glejaka? Źródło: x-news Przerzuty do mózgu – leczenie Strategią leczniczą w przerzutach do mózgu jest terapia objawowa oraz radykalna. W celu łagodzenia dolegliwości stosuje się kortykosteroidy zmniejszające obrzęk mózgu, preparaty przeciwdrgawkowe oraz inne metody łagodzące deficyty neurologiczne. Podjęcie terapii przyczynowej w przypadku obecności przerzutów w mózgu zależy od takich czynników, jak ich ilość, umiejscowienie, wielkość oraz stan ogólny chorego, a także typ histologiczny nowotworu. W tym celu wykorzystuje się radioterapię, chirurgię oraz chemioterapię. Mnogie objawowe zmiany są poddawane napromienianiu na cały obszar mózgu (WBRT). Wydaje się jednak, że takie postępowanie nie zawsze jest skutecznie i coraz częściej się od niego odstępuje. Największe korzyści z leczenia odnoszą pacjenci cierpiący na drobnokomórkowego raka płuc. Najbardziej preferowana metoda leczenia przerzutów do mózgu – radioterapia stereotaktyczna – jest skuteczna w przypadku pojedynczych zmian u chorych w dobrym stanie ogólnym. Zamiennie wykonuje się także zabiegi neurochirurgiczne. Chemioterapia natomiast odgrywa rolę jedynie w przypadku nawrotu przerzutów do mózgu. Przerzuty do mózgu – rokowania Stwierdzenie przerzutów do mózgu w wyniku choroby nowotworowej jest rozpoznaniem poważnym, źle rokującym dla pacjenta. Bez podjęcia odpowiedniej terapii długość życia od momentu diagnozy szacuje się na 1–2 miesiące. W przypadku agresywnego leczenia przerzutów do mózgu czas przeżycia wydłuża się o ponad rok. Odsetek osób, które dotrwają do 5 lat od terapii, jest wciąż bardzo niski, choć ciągły postęp medycyny daje szansę na poprawę rokowania w przyszłości. Bibliografia: 1. Jenkinson Management of cerebral metastasis: Evidence-based approach for surgery, stereotactic radiosurgery and radiotherapy. European Journal of Cancer, 2011; 47: 649–655. 2. Nguyen T., Przerzuty do mózgu. Neurologia po Dyplomie 2010; 5 (6): 68–80. 3. Pazdur R., Nowotwory złośliwe – postępowanie wielodyscyplinarne. Tom 2. Czelej. Lublin 2012, 445–447.

przerzuty do mózgu rak płuc